Επειδή όντως οι κορώνες και η παραπληροφόρηση οργιάζουν από όλες τις πλευρές, οι ψύχραιμες απαντήσεις είναι πολύ σημαντικές. Εξίσου όμως σημαντικές είναι και οι ολοκληρωμένες απαντήσεις. Ορίστε λοιπόν μερικές ακόμα ερωτήσεις που προκύπτουν από το άρθρο σας:Από που συνάγεται ότι η μη εξασφάλιση ρευστότητας ήταν λάθος τακτικής; Σημαίνει κάτι άλλο από δανεισμό? Αν όχι, τότε που στηρίζεται η υπόθεση ότι αν τους ζητούσαμε θα μας δάνειζαν τότε, άρα ήταν λάθος τακτικής που δεν το ζητήσαμε;Ποια είναι αυτά τα δομικά προβλήματα τα οποία έχουμε εμείς και τα οποία δεν είχαν Ισπανία,Πορτογαλία,Ιρλανδία και έχουν ήδη βγει από το μνημόνιο. Κάνουμε κάτι για αυτά; Τι διαφορά έχει το "φαινομενικά" είμαστε μόνοι μας εναντίον 18 από το σκέτο είμαστε μόνοι μας;Αν το φόρτωμα στον κόκκορα των υποχρεώσεων του Δημοσίου και την επιστράτευση των αποθεματικών των ταμείων είναι θεμιτά αν υπάρχει έκτακτη κατάσταση, τότε είναι απλώς θέμα του πόσο έκτακτη θεωρεί ο καθένας την παρούσα κατάσταση; Και ποιος έχει την ευθύνη για το "έκτακτο" (== μη προβλέψιμο???) της κατάστασης;Είναι όλοι όσοι ενστερνίζονται τις θέσεις των δανειστών "βολεμένοι" που δεν έχουν ανάγκη ή η σύνδεση αυτή περιορίζεται στους πολιτικούς;Αφού δεν είναι όλοι οι μισθοί και οι συντάξεις ίδιες όπως λέτε, γιατί είναι κόκκινη γραμμή η περικοπή όλων ανεξαιρέτως; Ξέρουμε πόσο θα συνεισέφερε στον προυπολογισμό μια περικοπή στους υψηλούς μόνο μισθούς για να δούμε αν αξίζει τις επιπτώσεις (αφαίρεση χρημάτων από την αγορά); Περαιτέρω, ξέρουμε αν η τρόικα απαιτεί μείωση ΟΛΩΝ των μισθών ανεξαιρέτως ή αν θα τους αρκούσε μόνο των υψηλών; (ξέρω ότι ακούγεται εντελώς trol-ερώτηση, αλλά ειλικρινά δεν έχω καταλάβει)Αν δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με κάθε κόστος, τότε ένα δημοψήφισμα τι θα λύσει; Ποιο είναι το αποδεκτό κόστος; Αν η κυβέρνηση θεωρεί ότι το κόστος που προτείνεται είναι αποδεκτό από ότι καταλαβαίνω δε θα κάνει δημοψήφισμα. Αν θεωρεί ότι δεν είναι, τι θα κάνει, δημοψήφισμα "εγώ δε θεωρώ ότι πρέπει να τα κάνουμε αλλά αν επιμένετε εντάξει;".