Σε σχετική είδηση της lifo για το θέμα (http://www.lifo.gr/now/society/63527#1311692) είχα κάνει ένα σχόλιο το οποίο και παραθέτω αυτούσιο εκ νέου:"Δυο παρατηρήσεις αναφορικά με το αδίκημα εμπορίας ανθρώπων και τα σχόλια που διάβασα: 1. Δυστυχώς το αδίκημα της εμπορίας ανθρώπων ειναι δύσκολο στην διερεύνηση του και κατ' επέκταση στοιχειοθέτηση του στο δικαστήριο. Και αυτο γιατί η παράνομη πράξη ειναι άυλη, δλδ αρκείται καθαρά στην συμπεριφορά και μεταχείριση του διακινητή προς το θύμα και πως αυτο εκμεταλλεύεται. Αυτο συνεπάγεται οτι η μόνη απόδειξη του αδικήματος ειναι το ίδιο το θύμα. Τουτεστιν εαν δεν υπαρχει θύμα που να ομολογήσει ενόρκως οτι το εκμεταλλεύτηκαν τότε δυστυχώς η υπόθεση θα πέσει στο δικαστήριο, και ειδικά απο τους δικηγόρους της υπεράσπισης. Δυστυχώς η εμπορία ανθρώπων δεν ειναι σαν το εμπόριο ναρκωτικών, την κλοπή, την ληστεία, την ανθρωποκτονία όπου η απόδειξη ειναι η εύρεση ναρκωτικών, κλοπιμαίων, πτώματος αντίστοιχα. Εαν δλδ το θύμα πει στο δικαστήριο οτι με τη θέληση της ήρθε και οτι δεν την εκμεταλλεύτηκε κανείς και ας μην ισχύει, καταλαβαίνετε οτι η υπόθεση αμέσως "μπάζει". Βέβαια παίζουν και αλλά ρόλο και δεν ειναι απόλυτο αυτο... 2. Αναφορικά με τον πελάτη, νομίζω οτι υπαρχει νομοθετική πρόβλεψη για την τιμωρία του. Συγκεκριμένα ο πελάτης τιμωρείται όταν πάει σε πορνη γνωρίζοντας οτι η γυναίκα ειναι θύμα εμπορίας ανθρώπων. Το θέμα ειναι και εδώ η απόδειξη γτ κάθε πελάτης θα ισχυρίζεται οτι δεν γνώριζε κάτι τέτοιο. Το περιβάλλον, η τυχόν φανερή καταβεβλημένη κατάσταση της γυναίκας δεν αρκούν πιστεύω για να στοιχειοθετηθεί το γεγονός οτι πράγματι ο πελάτης το γνώριζε οτι η γυναίκα ειναι θύμα εμπορίας ανθρώπων αλλά ενδείξεις. Και οπως ειναι γνωστό η αμφιβολία λειτουργεί σχεδόν πάντα υπέρ του κατηγορουμένου. Εκει που θέλω να καταλήξω ειναι οτι δεν ειναι τόσο απλά τα θέματα όσο και εαν φαίνονται οτι ειναι..."Θα ήθελα να συμπληρώσω τον όρο happy trafficking που καλό είναι να το googlαρετε και να δείτε σε τι στάδιο έχουν φτάσει πλέον οι διακινητέςΣαφώς και δεν θέλω σε καμία περίπτωση να δικαιολογήσω την απόφαση των δικαστηρίων αλλά ούτε να την κατακρίνω. Οι δικαστές έχουν την δικογραφία στην ολοτητά της και αποφασίζουν. Αυτό που θέλω να εξάρω είναι η σημασία που πρέπει να δοθεί στο ζήτημα από πολλές πλευρές, και κυρίως αν και χιλιοειπωμένο, πολιτική βούληση - όχι μόνο στα λόγια αλλά και στις πράξεις