Αχ Ιζόλδη μου, πως σε νιώθω! Πριν χρόνια λόγω υγείας έπρεπε να τρώω ελάχιστα γαλακτοκομικά. Την πρώτη φορά που πήγα και ζήτησα τυρί κομμένο στη μικρότερη σκάλα, η υπάλληλος με κοίταξε υποτιμητικά, ένιωσα ότι το ζητιάνευα και με κόπο άλλαξε το μέγεθος κοπής στο μηχάνημα. Τη δεύτερη φορά με κορόιδεψε και κοίταξε τις έτοιμες κομμένες φέτες. Την τρίτη με ρώτησε γιατί τις θέλω τόσο λεπτές. Η απάντησή μου ήταν τι πρόβλημα είχε και αν παίρνει ποσοστά. Της είπα πως αν δεν μπορεί να με εξυπηρετήσει, να φωνάξω τον διευθυντή του καταστήματος να τις κόψει αυτός. Μετά από αυτό δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ ξανά.ΥΓ,Το κατάστημα ανήκει σε τοπική αλυσίδα.