Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να συμφωνήσω με την come il faux/ politically correct αντιμετώπιση του θέματος.Στο συγκεκριμένο έγκλημα δεν μπορεί να αποδοθεί δικαιοσύνη. Τελεία.Απομένει η τιμωρία. Η ουσιαστική τιμωρία. Αυτή που θα εξασφαλίζει πως ο εγκληματίας δεν θα μπορέσει ποτέ ξανά να εγκληματήσει εναντίον όχι μόνο της ανθρώπινης κοινωνίας (όπως –ας μη γελιόμαστε- έκανε) αλλά και της έννοιας «άνθρωπος» έτσι όπως τη θεωρεί η ίδια η κοινωνία.Όταν λοιπόν η θανατική ποινή είναι εκτός ..μενού και τα ισόβια είναι το πολύ εικοσαετία με απόφαση μόνο μερικών κι όχι της κοινωνίας, οι αντιδράσεις είναι αναμενόμενες αν όχι ήπιες.Κατά τη γνώμη μου η σωστή αντίδραση θα ήταν μια δημόσια συζήτηση – αναζήτηση των τρόπων με τους οποίους οφείλει να προστατεύει η οργανωμένη κοινωνία τον εαυτό της από εγκλήματα που ξεπερνούν τα όριά της ώστε να ικανοποιείται το κοινό αίσθημα περί απόδοσης δικαιοσύνης και αρμόζουσας τιμωρίας των ενόχων. Ακριβώς δηλαδή ό,τι έγινε μετά την εμπειρία του Ολοκαυτώματος που χρειάστηκε να οριστούν νέοι δικαστικοί όροι («έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας» κ.ά.) με αντίστοιχες ποινές.
