Θυμάμαι χαρακτηριστικά και κάτι.. μυστήριους συνδυασμούς φαγητών, κάτι σε σαρδέλες τυλιγμένες μέσα σε ψωμί ή κέικ βουτηγμένο σε.. γάλα (;) Θα πρέπει να ήταν η πρώτη "νομιμοποίηση" στο μυαλό μου περίεργων συνδυασμών - που παιδιά πολλά τα τρώγαμε όλα σκέτα και χωρίς πολλά μπερδέματα.Εμένα πάντως αν με είχε επηρεάσει η Μπλάυτον να τρώω μικρή θα είχε καταχαρεί η μάνα μου, που ήμουν ανάφαγο και καχεκτικό. Δεν όμως. Λες να το είχα κρατήσει υποσυνείδητα και γι'αυτό μετά μεγαλώνοντας του δωσα και κατάλαβε;;
