με λίγα λόγια μας λέτε ότι οι ανώνυμοι αναγνώστες - σχολιαστές (που δεν είμαστε καθόλου ανώνυμοι αφού ανά πάσα στιγμή μπορεί να μας βρουν από μια απλή ταυτοποίηση της διεύθυνσης δικτύου) δεν έχουν δικαίωμα να διαμαρτύρονται ενάντια στους επώνυμους καλλιτέχνες σταρ οι οποίοι στο όνομα της καλλιτεχνικής ελευθερίας μπορούν να διαδίδουν τις φρικτές σεξιστικές τους απόψεις. η επιλογή της ανωνυμίας δεν έχει να κάνει με τη πρόθεση να κρυφτούμε αλλά για να μπορούμε ευκολότερα να λέμε την άποψη μας χωρίς να μπορεί η πραγματική μας ταυτότητα να προκαταβάλει τον άλλο που θα διαβάσει τη γνώμη μας. έτσι γίνεται κατά κάποιο τρόπο ανταλλαγή απόψεων σε ένα πιο αμοιβαίο κλίμα.αυτό που έγινε στον Καναδά είναι μια νίκη των ανθρώπων ενάντια στην ολοένα αυξανόμενη βαρβαρότητα η οποία μεταμφιέζεται κάθε φορά σε κάτι διαφορετικό, πολλές φορές με τη σημαία της ελευθερίας του λόγου αλλά τι θα γινόταν αν για παράδειγμα κάποιος έθιγε με τα χειρότερα λόγια κάποιον δικό μας, κάποιον αγαπητό μας δημόσια, αυτό δε θα μας πείραζε; επειδή δηλαδή ο Bronson δεν τη πέφτει στη δική μας κοπέλα αλλά μιλά γενικά θα πρέπει να τον ενθαρρύνουμε να τριγυρνά στα φεστιβάλ; το ότι δεν παίζει πια το κομμάτι είναι δικό του θέμα και ούτε αποτελεί εγγύηση ότι δεν θα το ξαναπαίξει ή δε θα ξεφουρνίσει τίποτα απαισιότητες πάνω στη σκηνή. φυσικά το να απειλούν την Eavis είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος και εξίσου απαράδεκτο αλλά κατά τη γνώμη κάνετε μεγάλο λάθος που ταυτίζετε αυτούς με τον Londsdale ο οποίος απλά ξεκίνησε μια συλλογή υπογραφών για κάποιο ζήτημα που μπορεί και να έχει δίκιο.δεν είμαστε από τη μία πλευρά "οι καλλιτέχνες" και από την άλλη "οι θεατές". ένα πράγμα είμαστε, εξαρτόμαστε ο ένας από τον άλλο και αυτό που μας διαχωρίζει είναι σε αυτούς που παλεύουν να διατηρήσουν την ανθρωπιά τους κι εκείνους που έχουν παραδοθεί στη βαρβαρότητα.πείτε μας, εσείς τι προτείνετε;