Δε θέλει απαραίτητα να γυρίσει ο τύπος-ενοχές και έλλειψη κατανόησης νιώθει η κοπέλα, και λογικό είναι, γιατί πράγματι η συμπεριφορά της δεν ήταν σωστή. Όμως, άλλο αυτό, άλλο η πουστιά. Η κοπέλα δε φέρθηκε πούστικα, αντιθέτως, ενώ θα μπορούσε να το κρατήσει κρυφό και ούτε γάτα ούτε ζημιά, μίλησε στον άνθρωπο, και δέχτηκε τη συνέπεια. Η συνέπεια βέβαια δεν της αρέσει, αλλά κι αυτό ανθρώπινο είναι. Κι εγώ θα προτιμούσα αν είχα κάνει κάπου λάθος (γιατί ανηθικότητα αυτό που έγινε δεν το λες-φιλί ήτανε που κόπηκε, αν είχαν καταλήξει στο κρεβάτι τί θα ήτανε;) να με συγχωρέσουνε, ή έστω να μου μιλήσουνε, παρά να μου γυρίσουν την πλάτη αυτοστιγμή.Επίσης, υποθέτεις πολλά, όπως λέει και η Νεφερτίτη, π.χ ότι ο τύπος ήτανε "καλό παιδί", και ότι "πλήρωσε το σφάλμα της κοπέλας", πράγματα που δε φαίνονται από την ερώτηση. Προβάλλεις σχετικά με δική σου εμπειρία (ή απόψεις), νομίζω, που όμως ίσως είναι τελείως άσχετα με την κοπέλα της ερώτησης...Και τα 60 τόσα "ναι" που πήρες με στεναχωρούν ακόμα περισσότερο, διότι δείχνουν πόσο πολύ μέσα στο τυχαίο δείγμα του πληθυσμού της στήλης καταδικάζουμε μέσα μας απίστευτα πιο σκληρά από όσο είναι λογικό ή καλό ή αναγκαίο.Για σένα #1 τώρα: Όκει, έκανες λάθος, αλλά όχι και κανένα τραγικό λάθος. Και το πιό σημαντικό-για μένα τουλάχιστον, δε διάλεξες την εύκολη λύση, αλλά ήσουν ειλικρινής. Εγώ στη θέση του φίλου σου, βλέποντας αυτό το τελευταίο, θα σου έδινα μια ευκαιρία. Αλλά δεν είμαι στη θέση του φίλου σου, κι εσύ δε μπορείς να κάνεις τίποτα παραπάνω. Ή μάλλον μπορείς. Όταν θα θέλεις να αυτομαστιγωθείς για όσα έγιναν, να θυμίζεις στον εαυτό σου τα καλά σου κομμάτια, και αν επιθυμείς να αποφεύγεις τέτοιες καταστάσεις στο μέλλον, να βάζεις πιο άκαμπτα όρια σε απωθημένα/πρώην ή να επιλέγεις συντρόφους με παραπάνω κατανόηση (που προσωπικά το θεωρώ πιό γλυκό και σωστό).
