#1 Πόσο μου θυμίζει τα μαθητικά μου χρόνια αυτή η κοπέλα! Εγώ βέβαια ήμουν σε αυτή τη φάση περίπου στο γυμνάσιο. Καταρχήν συγχαρητήρια στους αριστερούς γονείς μας που μας έκαναν καλά παιδιά με κοινωνική συνείδηση. Από εκεί και πέρα όμως ξεκινά η δική μας ευθύνη για τη ζωή μας. Δεν σου αρέσει να ακολουθήσεις την κοινωνική νόρμα και να δώσεις πανελλήνιες; (έδωσες τελικά;) Ωραία τι θες να ακολουθήσεις; Αυτό που γράφεις για το εξωτερικό δεν το καταλαβαίνω. Γιατί θες να πας πρώτα στο εξωτερικό και μετά να πας στις υπανάπτυκτες χώρες; Δεν βρίσκω κάποια λογική σε αυτήν την σκέψη σου. Εγώ όταν ήμουν τρίτη γυμνασίου και έπρεπε να αποφασίσω αν θα άρχιζα φροντιστήρια την επόμενη χρονιά, έκατσα και έγραψα σε ένα χαρτί τους κλάδους με τους οποίους θα ήθελα να ασχοληθώ, μετά απέκλεισα αυτά που εκ των πραγμάτων δεν μπορούσα να κάνω (έπαιζα πιάνο αλλά δεν το 'χα και το διάβασμα μου φαινόταν τεράστιο φορτίο, μεγαλύτερο από το να λύσω καμιά άσκηση φυσικής) και μετά από αυτά που έμειναν κάποια απαιτούσαν να τα σπουδάσω και κάποια όχι. Δεν έχει σημασία τι επέλεξα εγώ, αλλά τι θα επιλέξεις εσύ. Βρες το δρόμο σου, και τον τρόπο με τον οποίον θα τον βαδίσεις. Θες να γίνεις χίπης; Πάρε το βανάκι σου και πήγαινε! Το θέμα είναι να κάτσεις να δεις με ειλικρίνεια απέναντι στον εαυτό σου και ωριμότητα και σαφήνεια τόσο τι θες όσο και τον τρόπο για να είναι αυτό βιώσιμο. "Γενικα αισθανομαι πολυ εντονα οτι ηρθα σε αυτον τον κοσμο για να προσφερο κατι διαφορετικο και δεν μπορω να διανοηθω οτι αν αποτυχω στις πανελληνιες θα μου στερησουν το ονειρο." Όσον αφορά αυτό μακάρι να ισχύει, αλλά σκέψου πόσοι άνθρωποι με μυαλά πολύ πιο μεγάλα από το δικό σου έχουν περάσει και τελικά ο κόσμος ατελής είναι πάλι. Δεν θα τον αλλάξεις εσύ. Για να μην είμαι τόσο απόλυτη θα πω ότι μπορεί και να τον άλλαζες εσύ, αλλά αυτό θα απαιτούσε να έκανες κάτι, να είχες ένα όνειρο και μια δράση, όχι να μας λες ότι θα πας στο εξωτερικό για να πας μετά στις υπανάπτυκτες χώρες!( ταξιδάκι μου μύρισε) Και όχι μόνο αυτό, απαιτεί να έχεις και πλούσιες ιδέες. Να που κολλάει το διάβασμα! ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΔΙΑΒΑΣΜΑ! Όχι της σχολής, ούτε του σχολείου, άλλο που να αφορά ό,τι σε αφορά. "τι να κανω για να μπορεσω να ζησω οπως θελω μακρυα απο το σαθρο κοινωνικο μας συστημα;" Θες να ζήσεις μακριά του; Το έχεις σκεφτεί ποτέ πρακτικά αυτό; Δεν λέω, το να αποδεσμευτούμε από τα βάρη που η κοινωνία μας "επιβάλει" και να ζήσουμε ευτυχισμένες ζωές είναι ζητούμενο. Δηλαδή μην μπεις στο πανεπιστήμιο μόνο και μόνο για να έχεις ένα χαρτί που σε καθιστά μορφωμένη, μην έχεις τρία αμάξια, μην κάνεις διακοπές στη Μύκονο(συγγνώμη για τα σαχλά παραδείγματα αλλά δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει για σένα σαθρό κοινωνικό σύστημα). Αλλά να ζήσουμε μακριά από την κοινωνία είναι αδύνατο πρακτικά: το γεγονός ότι μιλάς, περπατάς, σκέφτεσαι, είσαι 18 χρονών και θα ζήσεις πολλά χρόνια ακόμα(σύμφωνα με τις στατιστικές) ισχύει μόνο και μόνο επειδή υπάρχει κοινωνία. Αν μπορούσα να συνοψίσω θα έλεγα: Τι θες; Βρήκες συγκεκριμένο τρόπο να το κάνεις; Είσαι έτοιμη για θυσίες; Διάβασμα. ΥΓ Λυπάμαι ειλικρινά που δεν κρατούσα ημερολόγιο ώστε να μπορούσα να θυμηθώ ακριβώς με ποια σειρά αποδεσμεύτηκα από τις απόψεις μου αυτές. :P
