Καποιο αλλο ατομο και κυριως παιδακι βεβαια και δε θα το κατηγορουσα..ειδικα εαν ακουω οποιεσδηποτε περιπτωσεις βιας σε παιδια γινομαι εξαλλη..αυτη η αντιληψη εχει να κανει με μενα ..τι πιστευω για μενα και πωςτο αντιλαμβανομαι..δε με κατηγορω επειδη καποιον πρεπει να κατηγορησω..απλα στα 20 αυτα χρονια μου καλλιεργηθηκε η αντιληψη πως φταιω κι εγω (εκτος απτους γονεις κ απο τον αρρωστο εφηβο) αφου δεν αντισταθηκα το θεωρησα κατι νορμαλ.και γιατι δεν αντεδρασα η δεν εκανα κατι ???.γιαυτο και νιωθω ενοχη και θυμο για τον εαυτο μου πρωτα και μετα για τους αλλους..το γεγονος οτι δε το χω συζητησει με κανεναν επισης παιζει ρολο για τις εχθρικες μου σκεψεις καθως ολα αυτα ειναι μονο στο κεφαλι μου..
