#6:Πρώτα απ'όλα πρέπει να καταλάβεις ότι ο τυπάς τα κάνει όλα αυτά διότι δε νιώθει καλά με τον εαυτό του.Οι άνθρωποι που νιώθουν καλά μ'αυτό που είναι και αυτό που κάνουν δεν έχουν ανάγκη να αποδεικνύουν την υπεροχή τους σε σχέση με τους άλλους.Λάβε το αυτό υπ'όψιν σου.Αυτό που σου κάνει δε σε αφορά,δεν είναι προσωπικό.Δεν τα λέει σε σένα,τα λέει προς εσένα.Ο λόγος που το συνεχίζει είναι γιατί βλέπει ότι τσιμπάς.Αντί να τον φοβάσαι και να σου προκαλέι αγωνία,πρέπει να τον λυπάσαι που είναι τόσο ανασφαλής και το άλλο που αρχίζει από μ.Και φυσικά,εξέθεσέ τον όπως σου λέει η Αμπά.Του χρειάζεται μπας και σταματήσει γιατί θεωρείται βέβαιο ότι αυτό το κάνει ή θα το κάνει και σε άλλους.#7:Το ίδιο πέρασα με τον μπαμπά μου:Αν είχα παρέμβει;Αν είχα επιμείνει να κάνει εξετάσεις νωρίτερα;Αν σωζόταν;Σου λέω λοιπόν τώρα,δύο χρόνια αφού τον χάσαμε, ότι αυτές οι σκέψεις δεν έχουν κανένα νόημα.Αυτό που τελικά μένει είναι το γεγονός ότι πέρασα μαζί του όσο περισσότερο χρόνο γινόταν και ότι έκανα όσα περισσότερα μπορούσα για εκείνον.Κι αυτό είναι που σε καθησυχάζει τελικά,όσο είναι δυνατόν κάτι να σε καθησυχάζει όταν χάνεις ένα γονιό.
