Εμένα πάλι η κοπέλα μου φάνηκε το γνωστό δείγμα ανθρώπου που ωραιοποιεί ό,τι του συμβαίνει μόνο και μόνο για να νιώσει ανώτερος από εμάς τους κατώτερους που δεν είναι όλα 'τέλεια' στη ζωή μας. Και πολύ καλά έκανε και την έβαλε στη θέση της η Αμπα. Έτσι θέλουν, αλλιώς δεν ξεκολλάνε από το αυτοπαραμύθιασμα.Όσο για τους φόβους που έχει, ακόμα και γι'αυτό παρουσιάζει τον εαυτό της σαν τον μοναδικό άνθρωπο που αγαπά τόσο πολύ ώστε φοβάται για τον άνθρωπο του. Χαίρω πολύ. Όλοι φοβόμαστε διαρκώς, ειδικά δε οι γονείς για τα παιδιά τους. Δεν το κάνουμε θέμα όμως, γιατί δεν είναι απόδειξη του πόσο μεγάλη είναι η αγάπη μας και πόσο ανυπέρβλητος ο έρωτας μας, είναι απλή, κοινή, ανθρώπινη ανασφάλεια του θνητού είναι μας.