#3: Από όσα περιγράφεις, εγώ κατάλαβα ότι πληγώθηκες από δύο αδύναμους ανθρώπους που δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν τα κατώτερά τους ένστικτα και τα ξέρασαν στον άλλον σαν συναισθηματικά σκουπίδια. Το έχω ξαναπεί εδώ μέσα, δεν είμαστε τα συναισθηματικά απορριματοφόρα των άλλων. Μην γίνεσαι ίδια με αυτούς. Η μεγάλη σου νίκη θα είναι: πρώτον, η ανακύκλωση των δυσάρεστων εμπειριών σου σε ένα χρήσιμο μάθημα ζωής (κάτι που έχει ήδη συμβεί, αφού πλέον, όπως λες, κάνεις καλύτερες επιλογές ανθρώπων) και δεύτερον, η βαθιά και πλήρης συνειδητοποίηση ότι εσύ, σαν άνθρωπος, είσαι πιο δυνατή από όλα αυτά. Τώρα πια ξέρεις πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη αδυναμία (σε βαθμό γελοιότητας, αν κρίνω από αυτά που σου έλεγε η πρώην κολλητή) και να μη φθείρεσαι ψυχικά όταν τη συναντάς, ούτε να την αναπαράγεις σαν άβουλος κάδος. Απλώς, να την παρατηρείς στοχαστικά χωρίς να επηρεάζει τον πυρήνα σου. Σου εύχομαι από καρδιάς να βρεις σύντομα τους ανθρώπους που πραγματικά σου ταιριάζουν, αν δεν τους έχεις ήδη βρει. Όσο για τους πρώην φίλους σου, να ξέρεις ότι κι εκείνοι είτε θα βρουν το δικό τους ταιριαστό περιβάλλον, είτε θα απομείνουν μόνοι τους. Αυτή είναι η δίκαιη κατάληξη. Όμοιος ομοίω αεί πελάζει.
