Όταν αποτύχει και το μνημόνιο 3. να δούμε ποιος θα έρθει να το σκίσει πάλι. Νομίζω ότι αυτή τη φορά, εφόσον έχει γίνει κατανοητό στους περισσότερους ότι ευρώ=μνημόνιο=λιτότητα, θα έχουμε κάποιο κίνημα καθαρά δραχμικό από τη μία ή με καθαρά εθνικιστικό λόγο από την άλλη (δεν ξέρω αν η χ.α. έχει ελπίδες να συσπειρώσει από τη φυλακή τον κόσμο - ελπίζω πως όχι - αλλά δεν αποκλείω την ανάδυση μίας "σοβαρής" ακροδεξιάς όπως υπάρχει και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Και αυτό αρνητική κατάληξη θα είναι. Αλλά όσο μεγαλώνει η ψαλίδα της κοινωνικής ανισότητας, τόσο μειώνεται η κοινωνική συναίνεση σε μέτρα, μεταρρυθμίσεις και στο ευρωπαϊκό όραμα. Τα καλοβαλμένα μέλη της μεσαίας τάξης που δεν έχουμε φτωχοποιηθεί ακόμη είτε επειδή παρασιτούμε από τις συντάξεις του δημοσίου των γονιών μας κάνοντας δουλειές από εδώ και από εκεί είτε επειδή έχουμε ένα καλό για τα δεδομένα της κρίσης εισόδημα, μας ενδιαφέρει να συνεχίσουμε να κάνουμε τη δουλίτσας μας και να συντηρήσουμε ένα συγκεκριμένο lifestyle (όλοι ξέρουμε ποιο) και δεν (θέλουμε να δούμε) βλέπουμε την μεγαλύτερη εικόνα. Νομίζουμε ότι τη γλιτώσαμε πάλι, στο παρά πέντε.Το μόνο θετικό (:) είναι ότι θα αποφευχθούν να ειπωθούν τέτοια αστεία πλέον πράγματα σαν τα παραπάνω που έλεγε ο Τσίπρας στο πλαίσιο της ίδέας ότι υπάρχει ελπίδα να εγκαταλειφθεί η ιδέα της λιτότητας στα πλαίσια της Ευρωζώνης. Εκτός αν γίνει κανένα θαύμα και αλλάξουν οι συσχετισμοί δυνάμεων στην Ευρώπη. Χλωμούλι. Και να γίνει είμαστε τόσο βουτηγμένοι στα σκατά που θα περάσει και δεν θα ακουμπήσει εδώ.
