Διάβασα την είδηση πριν το update της συγγνώμης του μέσω φβ. Επ'αυτού, συμφωνώ κύριε Δημοκίδη, όντως είναι θετικό παράδειγμα η συγγνώμη, είτε ειλικρινής, είτε εικονική.Θέλω όμως να σταθώ σ'ένα άλλο σημείο:"Λίγο πολύ όλοι ξέρουμε πως πολλοί Έλληνες προτιμούν να μην πάνε στο χωράφι επειδή τέτοιες δουλειές θεωρούν ότι είναι "για Αλβανούς". Πηγή: www.lifo.grΕίδα σχόλια αυτής της οπτικής από αναγνώστες και σε άλλα σάιτ που δημοσίευσαν το θέμα και για άλλη μια φορά εντόπισα τη χαιρέκακη επίκριση και τη διχόνοια που έχει επικρατήσει ανάμεσά μας κατά τη διάρκεια της κρίσης.Και το λέω αυτό, γιατί ενώ σίγουρα υπάρχουν κάποιοι Έλληνες που θεωρούν ότι αυτές οι δουλειές "είναι για Αλβανούς" και τις περιφρονούν, εδώ "τσουβαλιάζετε" (και τσουβαλιάζεται) ένα κοινωνικό-εργασιακό φαινόμενο που απορρέει από τις τεχνολογικές προόδους και τον εκσυγχρονισμό και που η εμφάνιση του συμπιπτει με την έκρηξη της αστυφιλίας που ξεκίνησε εδώ κ πολλές δεκαετίες, ασχέτως κρίσης.Γιατί η πλειοψηφία μετοίκησε στα μεγάλα αστικά κέντρα από τότε, έκανε απογόνους που μεγαλώσαν στις πόλεις, απογόνους που τους μπούκωναν γνωση κ κατάρτιση για ένα "καλύτερο μέλλον" μακριά απ'τα χωράφια. Φαινόμενο το οποίο συνέβη παντού στον κόσμο και όχι μόνο στην Ελλάδα κ τους Έλληνες που οι άλλοι μισοί Έλληνες λατρεύουμε να μισούμε.Τώρα ποιο ντόπιο υποψήφιο εργατικό δυναμικό έχει μείνει στην επαρχία για το χωράφι; Κι αυτοί που είναι άνεργοι και πτωχευμένοι στις πόλεις, με τι λεφτά, αυτοκίνητο κλπ να μετακινηθούν/μετοικήσουν στην επαρχία;Και μην ανησυχείτε, το αντίστοιχο και πολύ χειρότερο από τα χωράφια για την πόλη, είναι οι απανταχού εταιρίες τηλεφωνικών πωλήσεων που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, δεν πληρώνουν μισθούς και απολύουν μετά τον 1ο μήνα.