Το "όχι καλά" ή "ανώδυνα", ακριβώς μπορεί να σημαίνει πάρα πολλά. Και το γεγονός πως η κοπέλα δε θυμάται, την κάνει να υποθέτει ασαφώς και αορίστως "το χειρότερο", όπου ούτε και η ίδια ξέρει ποιό είναι αυτό "το χειρότερο", γιατί το βλέπει μέσα από τα μάτια του τύπου, ο οποίος εξαιτίας του περιστατικού, δε θέλει να την ξέρει. Το "χάνω τον έλεγχο" δεν είναι πάντα κακό-μπορεί φυσικά και να είναι-εξαρτάται με το τί είδους κατάσταση εκτυλίσσεται όταν συμβαίνει.Λενφού 1: Μια φορά κι έναν καιρό, όταν ήμουν 21, μεθώντας έχασα τον έλεγχο και άρχισα να κατηγορώ τον τότε γκόμενό μου για όλα τα φανταστικά (μέσα στο κεφάλι μου) και πραγματικά στραβά της σχέσης, που μέχρι τότε καταπίεζα. Η κατάστασή μου ήταν μάλλον θλιβερή, επιτέθηκα σε κάθε επίπεδο στον δικό μου, και φυσικά ο θυμός μου με έλεγχε αντί να τον ελέγχω. Την επομένη μέρα, εκείνος είπε πως βρήκε το συμβάν μάλλον αστείο, και ότι καλώς έγινε, επειδή, αν και άσχημο, έβγαλε στην επιφάνεια μερικά πράγματα.Λενφού 2: Μια άλλη φορά κι έναν άλλο καιρό στα 25 αυτή τη φορά, έξω με μεγάλη παρέα, με άλλο γκόμενο, πάλι μεθάω, και τότε (εκείνος ισχυρίζεται) ξεκινάω να φλερτάρω με τον κολλητό του (φλερτάρω=ούτε κατά διάνοια φιλιά, αγγίγματα κλπ, απλή ανταλλαγή μερικών χοντράδων). Εγώ, προφανώς, θεωρώ πως μιλάω μεν κάπως πιό ωμα, αλλά σιγά τ' αυγά: από τη στιγμή που δεν τον βλέπω ερωτικά, δεν είναι φλερτ. Την άλλη μέρα ο δικός μου είναι έξω φρενών. Θεωρεί ότι προσέβαλλα τον εαυτό μου, εκείνον, και τον κολλητό του. Συμπέρασμα: Άλλα τα μάτια του λαγού, άλλα της κουκουβάγιας. Μάθε τί είδε, και πώς το είδε, και μετά βάλε τον εαυτό σου στη θέση του, να καταλάβεις κατά πόσο σε βρίσκεις ένοχη ή όχι.