Ασφαλώς, δεν πρόκειται για "Γκαουντί αλλά Ελληνικά". Εκεί, κάθε δομικό στοιχείο συναρμόζεται με τα υπόλοιπα σε μια εξαιρετική δυναμική ισορροπία προκειμένου να αποδώσουν τον όλον. Εδώ, έχουμε "λίγο από όλα", σε ένα συνονθύλευμα που προκαλεί ζάλη ...Το κάθε επί μέρους, αναπτύσσει ατομικό λόγο, χωρίς να συνεργεί με τα υπόλοιπα και βέβαια, χωρίς να συντίθεται με αυτά (μήτε Ρωσική σαλάτα μπορεί να το χαρακτηρίσει κανείς, καθώς στην περίπτωσή της, υπάρχει σαφής συνθετική γεύση)Τελικώς, αν πρόκειται για ναό, "Θεός φυλάξοι" !!!