Είναι μάλλον λογικό στον ευρύτερο χώρο της επιστήμης η αποδοχή στη διαφορετικότητα να είναι ισχυρότερη. Κατά κανόνα (με τις απαραίτητες εξαιρέσεις ασφαλώς), οι πνευματικοί ορίζοντες ενός επιστήμονα είναι πιο ευρείς. Το ανάποδο συμβαίνει σε εργασίες όπου δεν απαιτείται κατάρτιση, ευρύ γνωστικό πεδίο και εξειδίκευση. Εκεί τα στερεότυπα είναι πιο ισχυρά και η αποδοχή στο διαφορετικό γεμάτη αγκάθια.Όσον αφορά την αποδοχή με βάση το φύλο, νομίζω ότι ένας gay άνδρας πιο εύκολα θα εμπιστευόταν μία (straight ή gay) γυναίκα για να ανοιχτεί, παρά έναν straight άνδρα. Στην Ελλάδα, νομίζω ότι η αποδοχή ή η μη αποδοχή έχει να κάνει και με μία ακόμη παράμετρο, που είναι το ηλικιακό φάσμα. Όσο πιο νέοι στην ηλικία (ανεξαρτήτως φύλου), τόσο και πιο δεκτικοί στο διαφορετικό, και όσο πιο μεγάλοι, τόσο και πιο κουμπωμένοι.Αυτό νομίζω αποτελεί μια κάποια ελπίδα.