Η όμορφη ιστορία μίας πολύ ωραίας φωτογραφίας!Τουλάχιστον εκείνοι, παρότι δεν ήταν χίπις βρισκόντουσαν εκεί πέρα με τρανταχτές αποδείξεις.....ότι τουλάχιστον ήταν κι εκείνοι εκεί......αλλοίμονο σε κάτι δικούς μας 60άριδες (+) και καλά χίπιδες που τα Μάταλα ούτε σε φωτογραφία δεν τα είχαν δει (άσε αυτό το Πολυτεχνείο που όλοι μέσα ήταν...) και μας κάνουν σήμερα κηρύγματα της... επαναστατημένης και ασυμβίβαστης γενιάς τους.....και βιώνουμε σήμερα πολύ καλά τα όσα κατάφεραν.....πιο συμβιβασμένος, χωμένος στο σύστημα, ξεχειλισμένος από μικροαστικές αντιλήψεις, πεθαίνεις...!Η τελευταία παράγραφος του άρθρου τα λέει όλα:«Η ειρήνη και η αγάπη, το πνεύμα του Woodstock, που έχει γίνει ανέκδοτο στα χείλια πρώην χίπις και νυν τεχνοκρατών, την ώρα που καθαρίζουν τα κουστούμια τους από το αίμα των λαών, ξαναγεννιούνται μέσα από την εικόνα αυτού του ζευγαριού. Μέσα από τα λόγια αυτού του κοριτσιού της διπλανής πόρτας που δεν ήταν καν χίπης».