@ not_a_morning_person & εξωγήινη H ευωδιά και η βρώμα του εαυτού βρίσκει μεγάλο εύρος ανοχής και αντοχής, όπως διαπιστώνει κανείς και από το γράμμα. Στην έρημο, δε, μην συζητήσουμε καλύτερα. Αλλά πολύ μικρότερη η ευωδία και η βρώμα των άλλων. Και δεν είναι μόνο αυτό καν. Είναι θέμα ποιότητας σχέσεων, και αυτές διέρχονται μέσα από κοινούς κατασκευασμένους κώδικες. Αυτοί είναι που κλιμακώνουν το βιοτικό επίπεδο (που αφελώς νομίζουμε ότι είναι στη φύση μας - σάματι δεν θα ανεχόσουν την μυρωδιά σου αν ζούσες μόνη σου στη φύση ή... στην έρημο, κούνια που μας κούναγε...). Και όσο πιο εκλεπτυσμένοι τόσο περισσότερο. Ο κώδικας της υγιεινής και της εμφάνισης είναι ο πλέον άμεσος, ευθύς και ευδιάκριτος για να αντιληφθούμε ότι τον μεταχειριζόμαστε ως πολιτισμική κατασκευή, προκειμένου να απευθυνθούμε στους άλλους και να επικοινωνήσουμε με την οπτική εικόνα μας (και την οσμή μας, ok, αφού μιλάμε για φυσική παρουσία, καθώς κα. επίσης). Το ότι πιθανόν ενσωματώνεται σε βαθμό που και μόνοι μας να μείνουμε για μερικές μέρες απομονωμένοι πάλι θα τον ενδυόμαστε, δεν λέει απολύτως τίποτα, γιατί υπάρχει πάντα η πιθανότητα του βλέμματος/της παρουσίας του άλλου - έστω στο μέλλον - και αυτό είναι πάντα πιο βαθιά εγγεγραμμένο.