Απ' όλα έχει ο μπαξές! Και λεφτάδες και μπατίρηδες. Η δικιά μου εμπειρία -σαν παρατηρητής μόνο- έχει ως εξής:Δουλέυοντας πάνω από δεκαετία σε δημόσια έργα σε αγροτικές περιοχές, έβλεπα τους αγρότες το καλοκαίρι να είναι σε ένα σχετικό εργασιακό οργασμό, όντως. Αλλά ακόμη και τότε, τα 3/4 αυτών είχαν ένα 2ωρο δουλειά (το πολύ) και μετά μας φώναζαν συνέχεια να τους κάνουμε παρέα στις μπύρες τις υπόλοιπες 4-5 ώρες, μέχρι να ξαναπάνε για "αλλαγή" (ποτίσματα). Τις ελάχιστες φορές που μπορούσαμε να τους κάνουμε παρέα, κάνοντας ένα διάλειμμα στην 10ωρη ή 12ωρη εργασία μας, ακούγαμε για το πόσο τρέχει το WRX τους, ή 330 coupe τους και όλα αυτά με 300 και 500 στρέμματα περιουσία, που με τα σημερινά παγκόσμια δεδομένα αποτελεί μικρή έκταση για επιχειρηματία αγρότη. Από Οκτώβριο και μετά βέβαια, έπαιζε 90% καφενείο, συντηρήσεις και κάνα όργωμα εφόσον οι συνθήκες τους επέτρεπαν να μπούν στο χωράφι. Το μεσοχείμωνο αν έπαιζε καμιά κινητοποίηση μετέφεραν την τσιπουρο-σύναξη στις εθνικές και μη οδούς. Χαρακτηριστική, δε, η αφήγηση πολύ κοντινού φίλου, μηχανικού επίσης, που είναι όμως κατά κύριο επάγγελμα αγροτης, ότι ΟΛΟΙ οι συγχωριανοί φίλοι του άλλαζαν κινητό κάθε 3 με 5 μήνες και αυτοκίνητο κάθε 2 με 3 χρόνια. Υπήρχαν βέβαια και κάποιοι, οι οποίοι λόγω μικρής περιουσίας (το υπόλοιπο 1/4), έτρεχαν ολημερίς, για να μπορέσουν να βγάλουν τον επιούσιο, καλλιεργώντας κυρίως λαχανικά, ζαρζαβατικά και φρούτα.Κοντολογίς, πιστεύω προσωπικά ότι με την μετακίνηση μεγάλου ποσοστού του πληθυσμού στα αστικά κέντρα, όσοι απέμειναν και εξασκούν το επάγγελμα του αγρότη, καλλιεργούν στο μεγαλύτερο ποσοστό τους τέτοιες εκτάσεις, που σε συνδυασμό με τις επιδοτήσεις, την φορολογική αλλά και γενικότερη ασυλία, καταφέρνουν να διάγουν έναν... υπεράνετο βίο, με πολύ λιγότερες ώρες απασχόλησης από την πλειοψηφία των υπόλοιπων πολιτών.ΥΓ: Όλα αυτά βέβαια στην "προ-κρίσης" εποχή, μέχρι το 2010 περίπου - είμαι σίγουρος ότι με τα σημερινά δεδομένα τα πράματα δεν θα είναι τόσο ρόδινα...