#1 "Δεύτερο θα έβαζα το 'οι σχέσεις είναι πολύ δύσκολες και θέλουν δουλειά'. "Δεν είναι δύσκολες;; Χα! Θα φτύσεις αίμα. (lol)Σοβαρά τώρα, δεν θεωρώ ότι η τελευταία μου πρόταση απέχει πάρα πολύ από την πραγματικότητα. Όποιος νομίζει ότι η καλή και αρμονική επικοινωνία μεταξύ δύο ανθρώπων που καλούνται να συμβιώσουν είναι εύκολη, νομίζω πως δεν έχει πραγματικά μπει ποτέ σε ουσιαστική σχέση συμβίωσης. Εξού και η άγνοια που τον κατακλύζει. Το πιστεύω αληθινά αυτό. Σχέσεις που εκ πρώτης όψεως πείθουν ως συμβιωτικές αλλά στο μεδούλι τους είναι καφενειακές είναι οι ενενήντα πέντε στις εκατό (καμία υπερβολή). Ακριβώς επειδή οι περισσότεροι δεν έχουν καμία απολύτως όρεξη - ή όχι σε αμοιβαία βάση τουλάχιστον - να δουλέψουν για χάρη της σχέσης που οι ίδιοι υποτίθεται θέλουν να δημιουργήσουν/δημιούργησαν. Και έτσι αυτή καταλήγει να, ή εξαρχής, πηγαίνει εν πολλοίς με τον αυτόματο. Ώσπου μια ωραία μέρα διαπιστώνουν ξαφνικά(!) ότι δεν τους καλύπτει, έχει βαλτώσει (πάντα αναρωτιόμουν, μα πώς είναι δυνατόν οι σχέσεις να βαλτώνουν;;! Oι άνθρωποι που βρίσκονται μέσα σ' αυτές δεν είναι ζωντανοί και δεν τις κρατήσανε ζωντανές;;!!! Είναι δυνατόν να μην τις είχανε προτεραιότητα και να έχουνε το θράσος να λένε ότι βάλτωσαν - μόνες τους βάλτωσαν;) και άλλα τέτοια θλιβερά... που στην πραγματικότητα αποτελούν αστειότητες διότι λειτουργούν ως προφάσεις εν αμαρτίες. Μα όταν δεν είσαι διατεθειμένος να χτίσεις εσύ, δεν θα χτιστεί τίποτα από μόνο του για 'σένα. ΤΟ ΚΟΥΛΟ είναι να το περιμένεις ενώ κάθεσαι αραχτός ή ασχολείσαι με άλλα. Και όχι βέβαια η πεποίθηση ότι οι σχέσεις είναι δύσκολες και η προετοιμασία για αυτές και τη δουλειά που απαιτούν. Όχι. Η λογική της ήσσονος προσπάθειας δεν αποδίδει· είναι ψεύδος και μάλιστα φαιδρό. H δε ιδέα ότι κάποτε θα συναντήσεις το άλλο σου μισό ή το άλλο ολόκληρό σου πορτοκάλι, καταγέλαστη έτσι κι αλλιώς, επί της αρχής. Οι σχέσεις πλάθονται με αφοσίωση, πίστη, έμπνευση, προσωπικό κόπο και συναισθηματική, πνευματική και σωματική επένδυση και με ό, τι αυτά συνεπάγονται· δεν έρχονται και φτιάχνονται έτσι απλά ούτε παίρνουν μόνες τους τον δρόμο προς την τελειότητα άπαξ και τις τροχιοδρομήσεις. Ναι, η προετοιμασία ισούται με δουλειά με τον εαυτό αλλά η δουλειά με τον εαυτό όχι μόνο δεν σταματάει στη διάρκεια της σχέσης αλλά εμπλουτίζεται από την βαθιά αλληλεπίδραση με τον άλλον άνθρωπο και σε μεγάλο βαθμό διεξάγεται παράλληλα με την πορεία της δόμησης της συντροφικής σχέσης, προς όφελος της τελευταίας. Και όπως απάντησε η Ντένη Μαρκορά στην Κουντουράτου όταν εκείνη της είπε με δυσαρέσκεια και αγανάκτηση ότι όλα με τον Μαρκορά είναι ΔΥΣΚΟΛΑ : "Το εύκολο, χρυσό μου, δεν το θέλει ούτε ο Θεός! Και θα το διαλέξεις εσύ;;! Μου φαίνεται δεν ξέρεις τί σου γίνεται.".Υ.Γ. Σας ορκίζομαι : Δεν θα ξαναμιλήσω για την δυσκολία των σχέσεων. Σας τα έχω κάνει πεπόνια. Και το κακό είναι ότι δεν μου ήταν και δύσκολο...