Πράγματι αρκετά καλό για κωμωδία το new adventures of old christine! και με συμπαθές λοιπό casting (βλ. Wanda Sykes).Η αλήθεια είναι ότι πάνε αρκετά χρόνια που το έχω δει ολόκληρο, αλλά δεν θα ονόμαζα την "christine campel" ως αντι-ηρωίδα ακριβώς, περισσότερο ως αρκετά ανθρώπινη, με τα καλά και με τα τρωτά της σημεία (που την ανάγκαζαν στο να καταφεύγει σε κανά ποτηράκι κόκκινο κρασί ή στο σιρόπι του βήχα, τελοσπάντων) , οι παρεμβάσεις της οποίας αρκετές φορές -παρότι πήγαζαν από καλές προθέσεις -λόγω της …μάλλον ελλιπούς επεξεργασία τους- κατέληγαν σε τραγελαφικά φιάσκα [όπως τότε που ήθελε να "συστήσει" μία οικογένεια αφροαμερικανών στο ιδιωτικό σχολείο του μικρού της γιού (ούτως ώστε να γίνει το περιβάλλον πιο νταϊβέρς) αλλά οι εν λόγω ήταν κάργα ομοφοβικοί και μετά για να ζυγοσταθμίσει αυτό το γεγονός, "εισάγει" στο σχολείο ένα γκέι ζευγάρι, που τυγχάνει αντισημιτικό κ.λπ.].