#6. Μια φορά, τότε που ακόμη έμενα με γονείς, είχα βάλει για μια κοινή μας έξοδο ένα φόρεμα υπέροχο, υπέροχο τι να σας λέω τώρα. Το βλέπει η μάνα μου, τι έβαλες εκεί παιδάκι μου, τι αηδία είναι αυτή βγάλτη, βγάλτη και πάμε να φύγουμε έχουμε αργήσει. Ε, την έβγαλα την αηδία, έμεινα με τα εσώρουχα, πήρα την τσάντα μου, έβαλα τα παπούτσια μου, την έπιασα αγκαζέ (το bonding που λέγαμε) και της είπα πάμε μανουλίτσα.
