Η συνωμοτική αντίληψη της πραγματικότητας είναι φαινόμενο παλαιό. Και η Γαλλική Επανάσταση είχε αποδοθεί από Συντηρητικούς σε πλεκτάνη των μασονικών στοών. Απλώς με το διαδίκτυο αυτή η ερμηνεία του κόσμου έχει γίνει πιο ορατή. Δεν είναι περίεργο που άνθρωποι που δεν έχουν πρόσβαση στη διαδικασία λήψης αποφάσεων-δεν ανήκουν δηλαδή σε κάποια ελίτ- υποκαθιστούν αυτό που δεν γνωρίζουν με φανταστικές υποθέσεις. Όποιος είχε έστω και κάποια ιδέα των θρησκευόμενων κύκλων της Θεσσαλονίκης τη δεκαετία του 80 και 90 μπορεί να θυμηθεί πόση πέραση είχαν οι συνωμοτικές ερμηνείες, τα πρωτόκολλα των σοφών της Σιών, οι πλεκτάνες των μασόνων. Πιστεύω μάλιστα πως αυτές οι αντιλήψεις έχουν κοινό μεγαλύτερο από ότι γενικά νομίζουμε. Παρά το συχνά παράλογο τους περιτύλιγμα αποτελούν μηχανισμούς άμυνας παραδοσιακών ταυτοτήτων που αισθάνονται οτι κινδυνεύουν από τη νεωτερικότητα. Η αίσθηση του κινδύνου είναι ορθή. Οι φιλελεύθερες ελίτ της νεωτερικότητας ασφαλώς είναι φορείς μιας κοσμοθεωρίας και πρακτικής που θα σαρώσει και στην Ελλάδα παραδοσιακούς θεσμούς όπως η Ορθόδοξη Εκκλησία, όπως ο Διαφωτισμός και η Επανάσταση έπληξαν την Καθολική Εκκλησία στη Γαλλία και ανά τον κόσμο. Ο φόβος του Νέου οδηγεί σε αγκίστρωση σε παραδοσιακές βεβαιότητες και η άγνοια της πολιτικής πρακτικής σε φανταστικές ερμηνείες. Όμως η υπαρξιακή αντίθεση ανάμεσα στον πληβείο Ελληνορθόδοξο και τον εκδυτικισμένο διανοούμενο αστό είναι πραγματικό μέγεθος στην ελληνική κοινωνία και ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν ανά τον κόσμο. Ένα από τα φαινόμενα που η πραγματική αυτή αντίφαση γεννά είναι οι φανταστικές θεωρίες συνωμοσίας. Και επειδή Αλιβιζάτος, Βερέμης, Τσούκαλης, Κουλουμπής έχουν ως αντίπαλο δέος τους Γιανναρά, Ζουράρι, Μεταλληνό και άλλους, οι μη διανοούμενοι οπαδοί της Παράδοσης θα τρέφονται με την απλοποιημένη τροφή των θεωριών συνωμοσίας μέχρι που η ιστορία να λύσει την αντίφαση ανάμεσα στην Παράδοση και τη Νεωτερικότητα στη χώρα μας και να δημιουργήσει νέες αντιφάσεις που θα απασχολήσουν τις διάδοχες γενεές.