Βρε παιδιά, νομίζω ότι το συγκείμενο ήταν ξεκάθαρο. Φυσικά και δεν εννοώ ότι όλοι είναι υποχρεωμένοι να έχουν αδέρφια, ούτε ότι όλοι έχουν. (Αν είναι δυνατόν!) Επειδή φαίνεται ότι τίποτα δεν εκχωρείται από το χώρο του αυτονόητου εδώ, εξηγώ ότι δεν γίνεται ΌΛΕΣ αυτές οι γυναίκες που έχουν πρόβλημα με τις αδερφές των συντρόφων τους να μην έχουν αδέρφια--ή, ακόμη κι αν δεν έχουν οι ίδιες, να μην γνωρίζουν κάποια πράγματα για την αδερφική σχέση. Θεωρώ αυτονόητο, επίσης, ότι στη διάρκεια της ζωής μας δημιουργούμε σχέσεις άλλες, πέραν των οικογενειακών πολύ δυνατές, και για κάποιους ανθρώπους ακόμη δυνατότερες. Άλλωστε, ως γνωστόν, οι φίλοι είναι η οικογένεια που επιλέγουμε. Αυτό δεν έχει άμεση σχέση με αυτό που λέω όμως. Τα δύο είδη σχέσεων (αδερφική σχέση και ερωτική σχέση) δεν πρέπει να αναιρούν το ένα το άλλο. Εδώ όμως φαίνεται ότι αντί να λειτουργούν συμπληρωματικά, λειτουργούν ως ασύμβατα μεταξύ τους, με τα προνόμια να δίνονται από τις γυναίκες στις οποίες αναφέρομαι στην ερωτική σχέση και οι οποίες αναθέτουν στις αδερφές των συντρόφων τους τη θέση που θα είχε οποιοσδήποτε ή οποιαδήποτε "ξένη." Αυτό είναι που μου φαίνεται αδιανόητο! Όταν ισχυρίζεσαι ότι αγαπάς έναν άνθρωπο αγαπάς όλες του τις ιδιότητες και μαζί με αυτές τη δική του έγνοια και αγάπη για άλλους ανθρώπους (αν όχι απαραίτητα τους ίδιους). Διαφορετικά, αν δεν μπορείς να αγαπήσεις όλα του τα κομμάτια παρά μόνο όσα σχετίζονται άμεσα με εσένα και τη δική σου ευδαιμονία μαζί του, δεν είσαι ο κατάλληλος άνθρωπος για εκείνον/δεν είναι αυτός ο κατάλληλος άνθρωπος για σένα. Απλά τα πράγματα. Όσο για τα μοναχοπαίδια (και έχοντας χρόνια στη ζωή μου ένα τέτοιο), το να μην έχεις η ίδια/ο ίδος αδέρφια δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να νοιώσεις έναν άνθρωπο που έχει. Αλίμονο αν έπρεπε να έχουμε βιώσει όλα τα πράγματα για τα οποία δείχνουμε κατανόηση ή/και ενσυναίσθηση.
