Όπως θα έχεις ήδη υποψιαστεί, σε αντίθεση με τη μαμά σου εγώ λέω πως χωρίς (και λίγο) περίσσιο δεν έχει χάρη το ουσιώδες.Ως προς το Alzheimer, αποτελεί μια νόσο (μάλιστα εκφυλιστική και δυστυχώς τόσο πικρά και άδικα ταπεινωτική για τους ασθενείς της - εκ του αποτελέσματος) και όχι μια επιλογή, μια συνήθεια ή μια συμπεριφορά. Oπότε θεωρώ την σύνδεσή της με τα προλεγόμενα εξαιρετικά άτυχη, όπως και νά 'χει.
