7 .Πάντα μου κάνει εντύπωση ποσο μοιαζουμε εμείς με τις διατροφικές διαταραχές.Αν εξαίρεσω τις λεπτομέρειες για την οικογένεια κ τη σχέση σου,είναι σαν να ακούω τον εαυτό μου.Βασικά χωρίς να το έχω ξεπεράσει πλήρως σε καμμία περίπτωση,θεωρώ ότι ή εμμονή με το τέλειο σώμα είναι κάλυψη για κάτι διαφορετικό,και ανοίγει την πόρτα σε αυτές τις ασταμάτητες εμμονικες σκέψεις για θερμίδες ,ζύγισμα, διαιτα κλπ.Ότι αυτός ο καταναγκασμος δηλαδή,και ή ανάγκη για γυμναστικη,λιμοκτονία,υπερφαγικο, κάθαρση,ζύγισμα, εξυπηρετούν κάποια λειτουργία,γεμίζουν κάποιο κενό, απασχολούν το μυαλό σου χωρίς να αφήνουν χώρο για αλλά άγχη που δεν θες να αντιμετωπίσεις (πχ τι πραγματικα θες απ τη ζωή σου ).Βέβαια υπάρχουν και πολλοί άλλοι παράγοντες δεν θεωρώ ότι υπάρχει μονοδιάστατη κινηματογραφικη λύση σε στυλ "αα τελικά θέλω να γίνω γιατρός χωρίς σύνορα/είμαι λεσβία" και μαχαίρι τα βουλιμίκα και το άγχος για το σώμα που στο κάτω κάτω απασχολεί το 99% των ανθρώπων κ δη νέων γυναικών.Απλώς σιγά σιγά θα πρέπει να δουλέψεις στο να βρεις πιο υγιείς και λιγότερο εμμονικους τρόπους να αντιμετωπιζεις το θεμα,μέσα από πολλά πισωγυρισματα κ πολλή προσπάθεια.Αυτά από κάποια που δεν είναι ειδικός ούτε έχει φτάσει στη λύση φίλη μου,απλα γιατί ξερω ότι στον καθ έναν αξίζει κάτι καλύτερο απ αυτό που βιωνεις τώρα.