@ Χαρμίδης. Εσυ θεωρείς οτι η απαλλαγή είναι το μόνο εύκολο και έχεις όφελος. Πες το και σε μένα μου είμαστε άθεοι όλοι. Η μητέρα μου πίστευε και γι αυτό επέμεινε για βάφτιση. Μέχρι την τρίτη δημοτικού που άρχισαν τα θρησκευτικά, εγκλιματίστηκε. Θυμάμαι λοιπόν το άγχος που είχα σα μικρή για την κόλαση, τον τρόμο όταν έμπαινα υποχρεωτικά στην σκοτεινή εκκλησία. Τις γριές που με στραβοκοιτούσαν που δεν ήξερα να κάνω το σταυρό μου. Να κοινωνήσεις, να πιείς την Κοινωνία που έβγαζα άφτρες στο στόμα, καλό κάνει και ας διαφωνούν οι γονείς. Στο σχολείο, στο δημοτικό ακόμα, οι γονείς είχαν εξηγήσει το δάσκαλο οτι δεν συμφωνούν με το μάθημα, ούτε τη διδασκαλία του παρόλαυτα σε απροειδοποίητο τεστ... απο όλη την τάξη, εγώ πήρα υπογραφή. Υπογραφή και χαριστικά 8 στα θρησκευτικά. Γυμνάσιο και λύκειο δεν έκανα προσευχή, δεν πήρα απαλλαγή γιατί δεν υπήρχε εναλλακτικό μάθημα και απλώς θα είχα μια κενή ώρα. Οι βαθμοί μου ήταν στο 13 14 και ο καθηγητής πάντα όταν εξέταζε με έκανε ρόμπα.Λοιπόν, σιχτιρ με τα Θρησκευτικά. Είναι κατήχηση, μόνο στη δευτερα Λυκείου ήταν τέλειο γιατί έλεγε για τις άλλες θρησκέιες και τότε ακόμα η κατηχήτρια έκραζε το Ισλαμ, έκραζε το Βουδισμό και τους έλεγε αφελείς και δε συμμαζεύεται.Υ.Γ. Και η νονά μου επείδη δεν ήθελε να κάνει θρησκευτικό γάμο, αφορίστηκε απο το Μητροπολίτη. Οι γονείς μου τη γλύτωσαν επειδή με βάφτισαν. Δε περιγράφω άλλο!