Πολύ καλή τοποθέτηση, μια διόρθωση θα ήθελα μόνο να κάνω. Δεν είναι σωστό αυτό που λες ότι "οι νευρώσεις και οι ψυχώσεις αντιμετωπίζονται μόνο ψυχιατρικά". Οι μεν ψυχώσεις χρειάζονται φαρμακευτική παρακολούθηση αλλά πολλές φορές συνδυάζονται με ψυχοθεραπευτική στήριξη - εξάλλου ως "ψύχωση" ονομάζουμε το ψυχωτικό επεισόδιο που είναι περιορισμένης διάρκειας, τον υπόλοιπο καιρό πολλοί άνθρωποι που ανοίγουν - ακόμα και επαναλαβανόμενες - ψυχώσεις είναι (με το κατάλληλο περιβάλλον) λειτουργικοί. Οι δε νευρώσεις ακόμα περισσότερο - είναι πιο κατάλληλες για ψυχοθεραπευτική δουλειά, ενώ η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να βοηθήσει όταν τα συμπτώματα είναι πολύ έντονα και εμποδίζουν τη λειτουργικότητα του ατόμου. Οι νευρωτικοί γενικά είναι καλοί υποψήφιοι θεραπευόμενοι επειδή λειτουργούν ήδη σε ένα υψηλό επίπεδο σε σχέση με άλλες ομάδες. Η δε κατάθλιψη μπορεί να είναι είτε ψυχωτικού είτε νευρωτικού επιπέδου, κι αυτός είναι κι ένας από τους παράγοντες που θα κρίνει αν το άτομο χρειάζεται φαρμακευτική παρακολούθηση. Αυτά, φιλικά :)