Τα παιδιά έχουν δίκιο. Κι εγώ το ίδιο, ήμουν και μπορώ να σου πω ότι είμαι ακόμα κλειστή σαν χαρακτήρας, δλδ δεν ανοίγομαι τόσο γρήγορα και τόσο πολύ όσο άλλοι, μέχρι να αισθανθώ άνετα. Δεν είχει τίποτα κακό αυτό και σίγουρα δεν έχει και τίποτα κακό να ξέρεις να διαχειρίζεσαι την μοναχικότητά σου σε διάφορες φάσεις (είναι έξτρα προσόν μερικών ανθρώπων και όχι μειονέκτημα). Α ναι και αυτό το "για πάντα" που είπε κάποιος απο τους προλαλήσαντες, είσαι μικρή ακόμα για να με καταλάβεις, αλλά σου λέω απο τώρα ότι δεν είναι απαραίτητο να ισχύει. Πέρνα καλά τώρα και ό,τι θέλει ας το φέρει ο χρόνος. Χαλάρωσε λοιπόν, δεν συνιστάς κλινική περίπτωση χαχαχα (πλάκα κάνω). Άντε και καλή φοιτητική ζωή!!