Εμένα δεν με νοιάζει αν θα χωρίσει ή όχι. Με νοιάζει το οτι η γνώμη σου για αυτό που έκανε η φίλη σου εξαρτάται απο το αποτέλεσμα και όχι απο την πράξη. Δηλαδή αν όντως χωρίσει και παντρευτεί την φίλη σου θα είναι ξαφνικά ηθικό το οτι έκανε σχέση με έναν παντρεμένο; Καλά για τη δική του θέση δεν θα μπώ καν στον κόπο να σχολιάσω γιατί υποστηρίζω την θεωρία οτι αν όλες οι γυναίκες είχαν ηθικές αρχές και δεν έμπλεκαν με παντρεμένους τότε αυτοί θα υποχρεώνονταν να είναι πιστοί στο στεφάνι τους γιατί δεν θα υπήρχε διαθέσιμο "τρίτο πρόσωπο". Πιστεύω οτι είναι εφικτό γιατί οι γυναίκες έχουμε (θέλω να πιστεύω) μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση σε αντίθεση με τα αρσενικά που υστερούν σε αυτόν τον τομέα. Πάντως εγώ δεν θα μπορούσα ποτέ να στηρίξω την δική μου ευτυχία πάνω στη δυστυχία ενός άλλου, για να μην πω την ανασφάλεια που θα με έτρωγε μήπως μετά απο μερικά χρόνια βρεθώ ξαφνικά στη θέση της απατημένης και χωρισμένης συζύγου.