Θα σου δωσω μια συμβουλη: φετος εδινα και εγω και ηθελα να περασω στην ιδια σχολη. Δεν ειναι οι απειρες ωρες διαβασματος, η στερηση της εβδομαδιαιας εξοδου, οι καθηγητες, οι γονεις που πιεζουν και τα σχετικα οι μεγαλυτεροι εχθροι. Ο μεγαλυτερος εχθρος σου ειναι ο ιδιος σου ο εαυτος και το αγχος. Οσο πιο γρηγορα καταφερεις να το αποβαλεις, τοσο το καλυτερο. Γιατι, πραγματικα το εννοω, οι πανελλαδικες ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ, οπως φανταζομασταν και εμεις πριν δωσουμε. Πρεπει μονο να ελεγξεις το αγχος σου και να κανεις καλη διαχειρηση χρονου. Δυστυχως οσες φορες κι αν το ακουσα απο ατομα που ειχαν περασει την ολη κατασταση δεν το πιστευα κι ομως επιβεβαιωθηκαν με τον χειροτερο τροπο. Αγχωθηκα τοσο πολυ ωστε να παθαινω κρισεις πανικου πριν δωσω, να αγχωνομαι στο εξεταστικο κεντρο και να μην προλαβαινω να γραψω αρκετα πραγματα, ακομα κι αν τα ηξερα. Αλλα βλεπεις το καταλαβα αργα. Αποτι φαινεται ειμαι εκτος στοχων. Τελοσπαντων, σου ευχομαι καλη δυναμη, καλη συνεχεια και να μεινεις συγκεντρωμενος/η στον στοχο σου. Ακομα κι αν (λεμε αν, μια στο εκατομμυριο) αποτυχεις, στοχευες στο φεγγαρι και σιγουρα θα βρεθεις αναμεσα στα αστερια! ;) :)