Εμενα Λονδινο πριν 8 χρονια περιπου..Αυτες οι βολτες που περιγραφεις-εμενα Hackney-ηταν και θα ειναι οι πιο ομορφες βολτες που εχω κανει ποτε..Και τις εκανα μονη..εγω που για να βγω ηθελα παντοτε παρεα..Δεν ξερω γιατι νιωθεις πως δεν ζεις, το σιγουρο ειναι πως η ζωη αλλαζει απο τη μια στιγμη στην αλλη..Και το αισθημα της ανυπαρξιας η της μοναξιας μπορει γρηγορα να δωσει την θεση του στον ενθουσιασμο, την πληροτητα,την αισιοδοξια..Σου το ευχομαι ολοψυχα.Και σ'ευχαριστω που μου θυμησες τα χρονια εκεινα..Και τωρα παω να βαρεσω το κεφαλι μου στον τοιχο που γυρισα πισω....