Καλησπέρα,ξεκίνησα να απαντώ στην ανάρτηση σου αναλύοντας τις κατηγόριες των γκέι και αλήθειες σχετικά με αυτόν τον κόσμο. Τελικά διαπίστωσα πως δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να το κάνω. Θα σταθώ στην ουσία. Είμαι και εγώ ομοφυλόφιλος και θα ήθελα να ξέρεις πως όπως εσύ έχεις τα προβλήματα σου, έτσι και ένας ομοφυλόφιλος έχει ακριβώς τα ίδια. Προβλήματα συναισθηματικά, υπαρξιακά πολλές φορές, ψυχολογικά άλλες, ερωτικά, επαγγελματικά και πολλά άλλα - συν την κοινωνική απόρριψη που όσο και αν κάνουμε πως δεν μας πονάει, μας ΠΑΡΑπονάει. Προσωπικά δεν χαίρομαι όταν περπατάω και με φωνάζουν πούστη, ενώ κατά τ'άλλα είμαι ένα πολύ σοβαρό παιδί, ευγενικό, εργατικότατο, συνεπέστατο με στόχους και ανησυχίες. Πρωτού νιώσεις άσχημα επειδή ο αδερφός σου είναι ομοφυλόφιλος, θυμίσου πως είσαι το 1ο άτομο που περιμένει να τον στηρίξει σε όλες τις δύσκολες στιγμές του, ανεξαρτήτως φύσης αυτών. Το κάνεις όπως λες, όμως κάτι σε τραβάει πίσω. Δεν το κάνεις με όλη σου την καρδιά. Δεν σε κατηγορώ, σε καταλαβαίνω - ειδικά αν το έμαθες πρόσφατα είναι σοκ για σένα. Αυτό που θα σου πρότεινα είναι να γνωρίσεις καλύτερα αυτό που φοβάσαι. Συζήτα με τον αδερφό σου. Επίτρεψέ του να σου ανοιχτεί, να σου μιλήσει για την ομοφυλοφιλική του φύση, για το τι τον αγχώνει, για τα σχέδια του πάνω στην ερωτική του ζωή. Και πίστεψε με, θα δεις πως οι διαφορές με έναν straight είναι ανύπαρκτες.