τελικα δεν ειμαι η μοναδικη που αισθανομαι ακριβως το ιδιο πραγμα σε αυτο τον πλανητη....μονο που εγω υστερα απο απεγνωσμενες προσπαθειες 5 μιση χρονων ηρθε ενα υπεροχο βραδυ που πηρα ενα μικρο σακο, εβαλα μεσα μονο τα ρουχα της δουλειας και ΕΦΥΓΑ. την κυριακη παω να παρω την υπολοιπη καρνταρομπα μου και τα τελευταια χρονια που χαραμισα.....να εισαι σιγουρη οτι σε ολους τους ανθρωπους ερχονται ωρες που δικαιουνται να αποφασισουν για το ποιοι πραγματικα θελουν να ειναι και για το πως θελουν να τους φαιρονται. Αν νομιζεις οτι δεν εισαι αξια να ζεις την καθε σου στιγμη και να ευλογεις το Θεο που καθε μερα ξυπνας τοτε ολη η ζωη σου ειναι στα χερια σου. Σου ευχομαι να βρεις την ακρη γιατι πραγματικα ποναει πολυ ! :)