Παντρεμένη δεν είμαι κι έτσι όπως βλέπω τα πράγματα δεν θα είμαι ποτέ.Δεν με πειράζει αυτό,ποτέ δεν τρελαινόμουν στην ιδέα άλλωστε.Έχω φίλες και φίλους που θέλουν πάρα πολύ γάμο και οικογένεια.Άλλοι είναι ήδη παντρεμένοι με παιδιά.Πιστεύω σχεδόν όλα όσα υποστηρίζεις κι εσύ,αλλά δεν τολμώ να τα 'πω σε κανέναν τους.Θεωρώ ότι έτσι θα τους θίξω και δεν θέλω παρεξηγήσεις και τέτοια...Δική τους η ζωή,δικές τους και οι επιλογές.Πρόσφατα ήμουν σε ένα χωριό με μια παρέα διαφόρων ηλικιών και μιλούσαμε για την κρίση.Ένας άνδρας γύρω στα 50 είπε ότι τα προβλήματα επιβίωσης και η αβεβαιότητα για το μέλλον εμποδίζει τις κοπέλες να κάνουν αυτό που "πρέπει",τον γάμο.Μου έκανε εντύπωση ότι αναφέρθηκε μόνο στις "κοπέλες" όχι στα αγόρια ή άνδρες τέλος πάντων (σημειωτέον,ο ίδιος ανύπαντρος!).Ανθρωπος του χωριού θα μου 'πεις,αλλά μου φάνηκε κάπως...Άσε που δεν πρέπει να έχει και παράπονο γιατί στα χωριά και στις μικρές πόλεις, όσοι δεν φεύγουν τουλάχιστον, εξακουλουθούν να παντρεύονται παρά την κρίση,και σε μικρές για τα δεδομένα ηλικίες.