Εγώ ας πούμε σαν κοπέλα 21 και με καλό δέρμα (δεν έχω σπυράκια η κάποιο έντονο πρόβλημα να καλύβω δηλαδή), για να πω την αλήθεια μου, βάφομαι σχεδόν πάντα, ενώ θα μπορούσα και να μην το κάνω. Όχι έντονα, αλλά καθημερινά βάζω πούδρα ρουζ κ λιγο κραγιον, καμιά φορά και μάσκαρα, και το βράδυ βάφω τα μάτια μου λίγο πιο έντονα (όχι βέβαια και χρυσόσκονη, είπαμε). Παρ' όλα αυτά, συμφωνώ απολύτως με τη φίλη σου που λέει ότι σε αυτή την ηλικία δεν το χρειαζόμαστε. Είναι ώρες ώρες που νιώθω ότι είναι πολύ χαζό αυτό που κάνω. Ο λόγος που βαφόμαστε, πιστεύω, είναι οι άντρες σαν κι εσένα, ή τέλος πάντων οι περισσότεροι που έχουν συνηθίσει να βλέπουν παντού κοπέλες με make up, και έτσι δίπλα σε αυτές, μια κοπέλα άβαφτη τους φαίνεται άχρωμη. Γενικώς η κατάσταση ξεφεύγει και από ένα σημείο και μετά νιώθω πως γινόμαστε όλες ψευτικες. Θέλω να καταλήξω πως προσωπικά - και πιστεύω πολλές σαν κι εμένα - βάφομαι γιατί μάθαμε και συνηθίσαμε στην εποχή και στην κοινωνία μας, να νιώθουμε πιο όμορφες με το σοβά στο πρόσωπο. Όσες φορές όμως, με έχει δει γκόμενος άβαφτη και μου έχει πει πως είμαι όμορφη, τότε είναι που χαίρομαι πραγματικά και συγχρόνως νιώθω τόσο ηλίθια που στην ηλικία μου και ενώ το πρόσωπό μου είναι μια χαρά και μου αρέσει, έχω τέτοιες ανασφάλειες. ps. Εννοείται πως είναι στη φύση μας να περιποιούμαστε την εμφάνιση μας, και είναι και ωραίο! Μου αρέσει να φτιάχνω τα μαλλιά μου, τα νύχια μου, να βάζω τις κρέμες μου κι όλα τα σχετικά - το έντονο βάψιμο όμως είναι άλλο κεφάλαιο, γιατί από ένα σημείο και μετά χάνουμε όλη τη φρεσκάδα μας. Είναι κρίμα.
