Απο την εμπειρία μου έχω μάθει ότι η εξιδανίκευση ειναι παρούσα στην αρχή της σχέσης. Οσο νωρίτερα δούμε την πραγματικότητα του άλλου, τόσο καλύτερα. Εκεί επέρχεται η 'προσγείωση'. Και αντί να ερωτευόμαστε την ιδανική εικόνα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με έναν πραγματικό άνθρωπο...Μέσα σε ένα τέτοιο ρεαλιστικό σκηνικό, τί θέση έχουν τα πατώματα και τα κλάμματα; Αυτά ανήκουν στο στάδιο της εξιδανίκευσης...Εν πάσει περιπτώσει, αν ποτέ ζήσεις αυτη την τρέλλα και διαρκέσει και μετά την εξιδανίκευση, στείλε μου pm!