Συμφωνώ με την άποψη σου περί προικισμένου πνευματικά ατόμου αν και έχω την εντύπωση ότι έχεις παρεξηγήσει αυτό που είπα εξ αρχής. Το ότι το σεξ είναι κατά βάση ζωώδες δεν σημαίνει ότι πρέπει να συμπεριφέρεσαι σαν ζώο. Και η ανάγκη για τροφή, ζωώδης/ενστικτώδης είναι αλλά μαγειρεύεις και τρως με πιρούνια και κουτάλια. Κατ' εμέ είναι το ίδιο και με το σεξ. Γνωρίζεις κάποιον, υπάρχει "χημεία" (βλ. ορμόνες κτλ), συνήθως υπάρχει και το εγκεφαλικό ερέθισμα και όλα μετά παίρνουν το δρόμο τους. Όμως αυτή η πρώτη ώθηση που έχεις για να μιλήσεις στο άλλο πρόσωπο είναι το ζωώδες κομμάτι (βέβαια μερικές φορές επεκτείνεται και αλλού αλλά αυτό είναι εκτός θέματος τώρα). Με το ζωώδες δηλαδή δεν εννοούσα ότι είναι φυσιολογικό τον πρώτο άνθρωπο που θα δεις έξω να αρχίσεις να τον απαυτώνεις έτσι στη ψύχρα.ΥΓ : Δεν θίχτηκα για την αναφορά όσο για τον τρόπο με τον οποίο το είπες. Προφανώς και ξέρει τι κάνω, δεν είναι ούτε χαζός ούτε "αλλού". Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθομαι να του εξιστορώ τα "επιτεύγματα" μου ούτε είναι κάτι το οποίο χρίζει περηφάνιας. (ούτε και ντροπής όμως από την άλλη)