Μου συμβαίνει πολύ συχνά, ειδικά από την στιγμή που έγινα φοιτήτρια κι μένω μόνη μου. είναι σαν να κλείνω τα μάτια μου και ταυτόχρονα να αντικρύζω κάποιον δίπλα μου που με κοιτά με το πιο ζεστό του βλέμμα. δεν καταλήγει απαραίτητα στο σεξουαλικό. αλλά είναι ακριβώς αυτό που λες"Απλώς εκεί που ξυπνάω παίρνω αγκαλιά ένα μαξιλάρι και ή χουζουρεύω ή με παίρνει καμιά φορά ο ύπνος με την σκέψη πάντα πως δεν είμαι μόνος!"όταν τελικά σηκώνομαι έχω μια ανάμεικτη αίσθηση, από τη μια είναι μια ωραία φαντασίωση, από την άλλη θα παραμείνει φαντασίωση για καιρό. Άλλες φορές μου συμβαίνει και τα βράδια.το παράλογο είναι ότι δεν με ενδιαφέρει κάποιος και η μορφή που βλέπω δεν είναι καθορισμένη, απλά είναι πολύ έντονη.απόλυτη ταύτιση λοιπόν!