Ο γάμος μια φορά κι έναν καιρό (στην ίδρυση των ανθρώπινων κοινωνιών) αφορούσε την εξασφάλιση της προστασίας της γυναίκας κατά την διάρκεια των δύσκολων εποχών της εγκυμοσύνης, της λοχείας και της ανατροφής των παιδιών, αλλά και της πατρότητας των παιδιών που θα γεννηθούν εντός γάμου, αφού θεωρούνταν ότι ο πατέρας είναι ο σύζυγος της γυναίκας. Τελεία. Με τον καιρό προστέθηκαν κι άλλα νοήματα, πχ συμμαχίες μεταξύ βασιλικών οικογενειών, ευλογία από μια ανώτερη οντότητα κτλ. Τα περί ρομαντισμού έρωτα και γάμου συγκεκριμένα είναι δημιουργίες του 20ού αιώνα. Ρώτα τη γιαγιά σου και τις φίλες της πόσες γνώρισαν και ερωτεύτηκαν τους άντρες τους και πόσες παντρεύτηκαν με προξενιό.Ωστόσο, ο γάμος σαν κοινωνικό δημιούργημα με την αρχική του έννοια είναι εντελώς κενός, χάρη σε διαζύγια και τεστ πατρότητας. Επομένως ο καθένας δίνει ότι νόημα θέλει σε αυτόν πια. Εσύ θες να γιορτάσεις τον έρωτά σου με τον άντρα της ζωής σου σε μια χαμηλων τόνων περίσταση. Ρισπέκτ. Η άλλη θέλει να κάνει πάρτι τρικούβερτο για όλο της το σόι και να είναι το κέντρο της προσοχής και να τονώσει και την τοπική οικονομία. Επίσης ρισπέκτ. Μην κρίνεις τη φίλη σου γιατί είστε και οι δυο φάουλ με βάση την αρχική σημασία και τον αρχικό στόχο του γάμου.Live and let live, και στα δικά σου. :)