Αναρωτιέμαι, όλα αυτά που μας έγραψες τα είχες πει σε κάποιον όταν συνέβαιναν ; Στη μαμά σου πχ ή ή σε κάποιον μεγαλύτερο που να εμπιστεύεσαι ; Βέβαια και να τα είχες πει δε θα τους άκουγες ό,τι κι αν σου έλεγαν, είμαι σίγουρη. Έστω. Από 'δω και πέρα, κοίτα την πάρτη σου, όπως λέει και ο/η ανώνυμος/η δεν ήσασταν και παντρεμένοι. Άντε και την έδωσες τη 2η ευκαιρία, θα είσαι (όπως είσαι ήδη δηλ.) με το μόνιμο άγχος και την αμφιβολία, αν έχει ξεκόψει, μήπως ξανακάνει κάτι, αν λέει αλήθεια κλπ. Ρώτα τον εαυτό σου, σου αξίζει κάτι τέτοιο ;;