Δεν ξέρω πόσο χρόνων είσαι αλλά αυτό που περιγράφεις δεν είναι αγάπη. Ούτε από τη μεριά σου και σίγουρα ούτε από τη δική του. Έχεις πέσει στην παγίδα τη γνωστή: Δεν θα τρέξει πίσω μου. Όταν η σχέση σου μετατρέπεται σε αγώνα δρόμου – ποιος θα ηγείται της κούρσας – τότε να ξέρεις ότι στο τέλος θα υπάρχει νικητής και ηττημένος. Και όλα δείχνουν ότι η ηττημένη θα είσαι εσύ. Ήδη το ξέρεις. Λες ότι «πληγώνεται» και δεν καταλαβαίνεις ότι αυτό που πληγώνεται είναι ο εγωισμός του. Και εσύ κάθε φορά ταΐζεις αυτόν τον εγωισμό τρέχοντας από πίσω του. Βρήκε το παιχνίδι που κάθε φορά του επιβεβαιώνει πόσο γαμάτος είναι, μαλάκας είναι να το χάσει? Όταν κάποτε θα φύγεις και θα το εννοείς (ελπίζω να είναι σύντομα για δικό σου καλό) θα τον δεις να τρέχει πίσω σου και θα κάνεις τη βλακεία να κολακευτείς και να γυρίσεις πίσω. Και μέχρι να καταλάβεις πόσο άκυρη είναι αυτή η σχέση θα έχεις «χάσει» κανά – δυο χρόνια από τη ζωή σου. Μου έρχεται τρέλα κάθε φορά που ακούω μια γυναίκα να λέει «με λατρεύει» για έναν άντρα που την πληγώνει, τη ρημάζει, την τσακίζει. Κάθε φορά λέω δεν μπορεί να είναι τόσο ηλίθια!! Μου έρχεται και λύπη γιατί αυτές οι γυναίκες δεν ξέρουν τι σημαίνει να σ’ αγαπά κάποιος. Το μόνο που σώζει αυτή την εξομολόγηση είναι το κορίτσι να είναι κάτω από 20 χρόνων.