Λίγο μικρότερη από εσένα και λυπούμενη εκ του γεγονότος ότι η κριτική είναι πλέον σύμφυτη της ύπαρξής μας, θεωρώ ότι κανείς δε μπορεί να φορέσει να παπούτσια του άλλου και να περπατήσει με αυτά. Επομένως μόνο εσύ μπορείς να λύσεις αυτο το αδιέξοδο. Φρόντισε να τα βρεις με τον εαυτό σου και θα γίνουν πιο ομαλά τα πράγματα. Επίσης δώσε προσοχή στο παιδί και την πολλές φορές υποτιμημένη αντίληψή του (όντας κι εγώ παιδί από κακό γάμο με έλλειψη σεβασμού μεταξύ των γονιών). Πάρε και μία νότα φιλοσοφική http://www.thessalonikiartsandculture.gr/blog/epilegmena-arthra/irvin-yalom-o-erotas-den-diarkei-metatrepetai-se-aksioprepi-agapi#.VHC3ckvlfwJ Καλή τύχη