Ψάξε άμεσα για άλλη δουλειά (εκτός και αν κρίνεις ότι μπορείς να παραιτηθείς και τώρα). Εγώ είχα κάνει την πρακτική μου σε μια μεγάλη συμβουλευτική εταιρία. Ίσχυαν ακριβώς τα ίδια. Πληρωνόμουν μόλις 290€ το μήνα για άνω του 8ωρου δουλειά.Σαφώς και δεν έκαναν καμία διάκριση στο ότι ήμουν ακόμα φοιτήτρια. Είχα τα μάτια ου ανοικτά να μάθω όσα περισσότερα μπορώ και μαζί με αυτά έμαθα πως οι εργαζόμενοι εκεί (όπως και σχεδόν σε όλες τις επιχειρήσεις όπως διαπίστωσα μεταγενέστερα) εργάζονταν τρελές ώρες, κάτω από πολλή πίεση και άγχος, έπαιρναν αρκετές φορές δουλειά στο σπίτι, η δουλειά τους έτρωγε και πολύ χρόνο από το ΣΚ και γενικώς δεν είχαν προσψπική ζωή.Θυμός, νεύρα, κόντρες, ίντριγκες κλπ κλπ.Μάλιστα και εγώ κόντεψα να τσακωθώ όταν έκανα διάλειμμα να φάω ένα μήλο γιατί δεν άντεχα άλλο και η προϊσταμένη μου έκανε παρατήρηση-με το γάντι πάντα-πως "βιαζόμαστε και πρέπει να τελειώνουμε". Είχα χαλάσει την υγεία μου, σωματικη και ψυχική, χωρίς κανένα λόγο.Δυστυχώς έτσι όπως είναι τα πράγματα στην Ελλάδα πρέπει αν έχεις μεγάλη υπομονή και κουράγιο.Οι συνθήκες εργασίας είναι σκληρές από πολλές απόψεις. Θαυμάζω τις χώρες όπως πχ η Δανία, που έχουν πολύ καλή ισορροπία μεταξύ δουλειάς και προσωπικής ζωής, καλές απολαβές και ωραία εργασιακή νοοτροπία. Ναι ΟΚ το καταλαβαίνω να κάτσω παραπάνω όταν έχει δουλειά αλλά αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται κάθε μέρα, όλο τον χρόνο. Η μόνη περίπτωση που θα μπορούσα να δικαιολογήσω και να υποστηρίξω είναι το ελεύθερο επάγγελμα. Είσαι κυρίαρχος του εαυτού σου, πονάς αυτό που κάνεις οπότε μοχθείς.Συνεπώς αγαπητή ψάξε άμεσα για άλλη εργασία.Άλλαξε ό,τι δεν σε ικανοποιεί διότι θα φθείρει τη ψυχή και το σώμα σου. Και μην κάθεσαι να σκας. Κοίτα να χαρείς την ηλικία σου όσο μπορείς διότι αργότερα θα έρθουν πολύ μεγαλύτερες ευθύνες. Και τότε θα χρειαστείς δυνάμεις...Φιλικά