Σκέψου να πεινάς, και να σου λένε 5 χορτάτοι: ''Μην σε παίρνει από κάτω, δες αισιόδοξα τα πράγματα''. Θα χορτάσεις με το λόγο τους; Ή θα περιμένεις μπας και φιλοτιμηθούν να σου δώσουν ένα πιάτο φαγητό αντί να λένε παχιά λόγια; Τι θέλω να πω: το να δω απλά ''αισιόδοξα'' τα πράγματα είναι μία προσέγγιση, αλλά από μόνη της δε φθάνει, θα πρέπει να υπάρχει και μία έμπρακτη ανταπόκριση από τους γύρω ώστε να τροφοδοτηθεί η αισιοδοξία. Λ.χ. αν χθες βράδυ ήσουν μόνος στο σπίτι, τι θα σου έκαναν 10 τηλεφωνήματα ''φίλων'' που θα σου μίλαγαν για αισιοδοξία χωρίς κανένας να σπεύσει δίπλα σου για συντροφιά; Μάλλον πιο χώμα θα σε έκαναν...