Ωραιο θεμα(κι ας ειναι του '15-τωρα το ειδα τυχαια).Θα σου πω τη γνωμη μου....το δευτερο συνθετικο της λεξης(μανια) για μενα την κατατασσει σε μια αγχωδη διαταραχη που μαλλον περισσοτερο προκαλει προβληματα στον τελειομανη και το περιβαλλον του,παρα του κανει καλο.Οι υποχονδριοι ανθρωποι(οι αρρωστοι με την καθαριοτητα εννοω) με απωθουν. Απο την αλλη μερια το υγιες κυνηγι της τελειοτητας στην επιτευξη ενος εργου/στοχου,ειναι για μενα θετικη και πραγματι ενας τετοιος υπαλληλος ειναι ενα υπευθυνο ατομο που ωφελει την επιχειρηση,αλλα στην προσωπικη του ζωη πρεπει να κρατα μια ισορροπια,αναφορικα με το ποσο τον απορροφα και σε ποιοιυς τομεις η τελειομανια του,οπου το επιθυμητο και απαραιτητο σε μια σχεση ειναι το να μοιραζει κανεις το χρονο του ισοτιμα(οσο γινεται) αναμεσα στη δουλεια και την/τον συντροφο,χωρις να τον/την παραμελει.
