Κατανοώ απολύτως τον θυμό σου. Θα συμφωνήσω με κάποιον που έγραψε ότι πρέπει να μιλήσεις με κάποιον ειδικό.Γιατί είναι μια δύσκολη κατάσταση και δεν έχεις την πείρα (δεν το λέω καθόλου κακοπροαίρετα αυτό) να την διαχειριστείς ψύχραιμα. Ειδικό μπορείς να βρεις και στον δήμο σου. Ή ακόμα να ψάξεις γραμμές τηλεφωνικές.Αν -ΑΝ ξαναλεω- υπάρχει κάποιος καθηγητή/τρια που έχεις καλή σχέση και σε αγαπά, μπορείς να μιλήσεις εμπιστευτικά και σε εκείνον/η. Θα είναι κι αυτό μια βοήθεια. Εμένα στην εφηβεία μου, μια καθηγήτρια με είχε στηρίξει πολύ ψυχολογικά με εχεμύθεια και πάνω απ'όλα αγάπη. Επίσης, θα σου πω κάτι, που τώρα δικαιολογημένα δεν είσαι σε θέση να δεχτείς.Ο μπαμπάς σου, για όποιον λόγο και να έκανε αυτό το λάθος, είναι και θα παραμείνει πάντα μπαμπάς σου.Αυτό το λάθος, το έκανε εις βάρος της γυναίκα του. Δεν έκανε λάθος σαν πατέρας απέναντι σε εσένα ή την αδερφή σου. Δεν λέω ότι είναι ευχάριστο και ότι αυτό δεν πληγώνει.Λέω ότι απλά μην ξεχνάς -αν και εφόσον- υπήρξε ένας στοργικός μπαμπάς, ότι εσένα σε αγαπά και θα σε αγαπά ό,τι και να γίνει με την μητέρα σου.Επίσης, μερικά πράγματα ανάμεσα στα ζευγάρια, δεν μπορούμε να τα ξέρουμε και δεν πρέπει ίσως να τα ξέρουμε.Καλή τύχη!