Δεν ξέρω να σου απαντήσω αν είμαι ευτυχισμένη, λογικά να μην ξέρω μάλλον δεν θα είμαι. Έχω ζήσει ευτυχισμένες στιγμές στην ζωη μου ωστόσο.Μπορώ να απαντήσω ως προς τα υπόλοιπα που λες:ως προς το τι κάνω εγώ η ίδια ναι είμαι ευχαριστημένηως προς τον τρόπο που συμπεριφέρομαι στον εαυτό μου ναι είμαι. Απλά θα ήθελα να είχα καταλάβει κάποια πράγματα νωρίτερα ηλικιακά και να συμπεριφερόμουν καλύτερα στον εαυτό μου απο πολυ παλιοτερα. Τι εννοώ για να μην παρεξηγηθώ: πίεζα τον εαυτό μου πολύ για πολλά και μάλιστα πολλά χρόνια, τον είχα συνέχεια να δουλεύει σε υψηλές στροφές και αυτό μια εξάντληση την φέρνει, αν το συνδιάσεις και με την τελειομανία μου και κάποιες κακές συγκυρίες θα έλεγα πως τον ταλαιπώρησα αρκετά.Τα πράγματα που μπορώ να ελέγξω: πάντα προσπαθούσα να το κάνω αυτό, τελικά κατάλαβα ότι δεν ελέγχεται τίποτα. Εξακολουθώ να λειτουργώ με σύνεση θα έλεγα, αλλά πλέον απλά ξέρω ότι τα πράγματα κυλάνε από μόνα τους και όσο και να χτυπιόμαστε δεν ελέγχονται.Υπάρχουν μέρες που μπορώ να ξυπνήσω και να είμαι σουπερ χαρούμενη χωρίς να έχει συμβεί κάτι που να το δικαιολογεί (σε σημείο που οι γύρω μου ρωτάνε αδιάκριτα γιατί φαίνομαι τόσο happy) και είναι άλλες που ξυπνάω και νιώθω άγχος για το πως θα λύσω τα θέματα που με απασχολούν και εκεί για να μην κυλήσει μαύρα όλη η μέρα ξεγελώ τον εαυτό μου με κάποιον τρόπο για να μην αποτρελαθούμε στο τέλος. Πάντως εάν αυτά που καταβάλλω προσπάθεια είχαν το αντίκρισμα που τους έπρεπε μπορεί να ήμουν πιο ευχαριστημένη, απλά μερικές φορές νιώθεις ότι κοπιάζεις άδικα ή πολύ για κάτι, οπότε στο τέλος δεν το ευχαριστιέσαι και τόσο αν έχεις φάει "πακέτο" στην πορεία. Αυτά. Στο τέλος όλα θα πάνε καλά πιστεύω λόγω αισιόδοξου χαρακτήρα! :)