Για αρχή ρωτα τους γονείς σου ξανα και ξανά γιατι δεν τον θέλουν. Μπορεί να βλέπουν κάτι που εσύ δε το βλέπεις επειδή μπορει να φοράς παρωπίδες απο τον έρωτα. Γονείς σου είναι, το καλό σου θα θέλουν. Ζήτα τους επιχειρήματα και μη δέχεσαι απαντήσεις του τύπου "γιατι έτσι". Συζήτησε μαζί τους διεξοδικά, χωρίς να είναι μπροστά ο φίλος σου. Μετά σκέψου αυτά που σου είπαν. Φαντασου τον φίλο σου ως πατέρα, σύντροφο,εραστή σε καλύπτεί σε όλα; Αν χάσει τη δουλεία του πως θα αντιδράσει, αν χρειαστείτε βοήθεια (οικονομική,κοινωνική κλπ)απο την οικογένεια του πως θα αντιδρούσαν, τι έχεις να περιμένεις απο αυτούς τους ανθρώπους; γιατί έχει απομακρυνθεί ο φίλος σου απο εκείνους (και ποιός έχει αντικειμενικά δίκιο κατα τη γνώμη σου), οι φιλοι σας τι γνώμη έχουν για τη σχέση σας; Βάλ τα λοιπόν κάτω όλα αυτά και κάνε αυτό που νιώθεις (όχι απο αντίδραση στους δικούς σου, εσύ τι θές). Άλλωστε είσαι 25ετών. Αρκετά μεγάλη για να αποφασίσεις με ποιόν θα συγκατοικήσεις αλλά και αρκετά μικρή για να έχεις περιθώρια λάθους (στην περίπωση που στραβώσει κάτι)...